• Marta Guasch-Ferré ve ark. Prediyabet ve Diyabette Metabolomik: Sistematik Bir İnceleme ve Meta-analiz. Diyabet Bakımı . 2016 Mayıs; 39(5): 833–846.

Yüksek verimli metabolomiklerin kullanıldığı çalışmalarda, kandaki çeşitli amino asitlerin tip 2 diyabet geliştirme riskiyle tutarlı bir şekilde ilişkili olduğu görülmektedir.

• Jeong-Eun Park ve ark . Kohort çalışmalarında tip 2 diabetes mellitus riskindeki metabolik değişiklikler: Sistematik bir inceleme ve meta-analiz. Diabetes Res Clin Pract. 2018 Haziran; 140:216-227.

Hastalardaki amino asitlerin çoğu diyabetle pozitif ilişkiliyken, kreatinin ve bazı lizofosfatidilkolinler negatif ilişki gösterdi. Bu, vücuttaki değişiklikleri hassas bir şekilde yansıtan metabolitler kullanılarak diyabet riski tahmininin bireysel tanıyı iyileştireceğini ve ilacı kişiselleştireceğini düşündürmektedir.

• Jianglan Long ve diğerleri. Tip 2 diabetes mellitus ve pre-diyabetin metabolik biyobelirteçleri: sistematik bir inceleme ve meta-analiz. BMC Endocr Disord . 2020; 20: 174

Nicel olarak belirlenmiş çoklu metabolit biyobelirteçleri, pre-diyabet ve T2DM’nin farklı durumlarını yansıtabilir ve pre-diyabet ve T2DM’nin klinik tanısı ve tedavisi için önemli bir referans sağlayabilir.

• Wang TJ . Metabolit profilleri ve diyabet geliştirme riski. Nat Med.  2011 Nisan;17(4):448-53.

Üç amino asit kombinasyonu gelecekteki diyabeti tahmin etti (en üst çeyrekteki bireyler için beş kattan fazla daha yüksek risk). Sonuçlar bağımsız, prospektif bir kohortta tekrarlandı. Bu bulgular, diyabetin patogenezinde erken dönemde amino asit metabolizmasının potansiyel anahtar rolünün altını çiziyor ve amino asit profillerinin diyabet risk değerlendirmesinde yardımcı olabileceğini öne sürüyor.

• Jose L Flores-Guerrero ve diğerleri. Plazma Dallı Zincirli Amino Asitler ve Tip 2 Diyabet Olayı Riski: PREVEND Prospektif Kohort Çalışmasından Sonuçlar. J Clin Med. 2018 Aralık 4;7(12):513.

Sonuç olarak, yüksek BCAA konsantrasyonları insülin direnci ve tip 2 diyabet riskinin artmasıyla ilişkilidir. Bu ilişki, birden fazla risk faktöründen, HOMA-IR ve β hücre fonksiyonundan bağımsızdır.

• Sanmei Chen ve diğerleri. Hitachi Sağlık Çalışmasında Japon yetişkinlerde serum amino asit profilleri ve tip 2 diyabet riski. Sci Rep. 2019 Mayıs 7;9(1):7010.

Yüksek valin, lösin, izolösin, fenilalanin, tirozin, alanin, glutamat, ornitin ve lizin konsantrasyonları doğrusal bir şekilde T2D olayının artmış riskiyle ilişkilendirilmiştir. Yüksek glutamin konsantrasyonları T2D olayının azalmış riskiyle ilişkilendirilmiştir. Genel olarak, bu amino asitler belirgin semptomlardan önce T2D riski taşıyan kişilerin belirlenmesinde yeni ve yararlı biyobelirteçler olabilir.

• Ari V. Ahola-Olli ve diğerleri. Dolaşımdaki metabolitler ve tip 2 diyabet riski: dört Fin kohortundan 11.896 genç yetişkinin katıldığı prospektif bir çalışma. Diabetologia. 2019; 62(12): 2298–2309.

Birden fazla moleküler yoldaki metabolik biyobelirteçler, genç yetişkinlerde diyabetin uzun vadeli riskinin şimdiden öngörücüsüdür. Kapsamlı metabolik profilleme, artmış risk altında olan genç asemptomatik bireyler için önleyici müdahaleleri hedeflemeye yardımcı olabilir .

• Drábková P. Tip 2 Diyabet Mellituslu Hastalarda Seçilmiş Serum Amino Asitlerinin Bir Testi. Adv Clin Exp Med.  2015 Mayıs-Haziran;24(3):447-51

Diyabetliler ve diyabetsizler arasında amino asit metabolizmasında önemli farklar gözlemlendi. Diyabetli hastalarda amino asitlerin değişen seviyeleri diyabetin uygun bir öngörücüsü olabilir.

• TillinT . Diyabet riski ve amino asit profilleri: SABRE (Southall ve Brent REvisited) Çalışması’ndan Güney Asyalı ve Avrupalı ​​bir kohortta etnik köken, amino asitler ve diyabetin kesitsel ve prospektif analizleri.  Diabetologia.  2015 Mayıs;58(5):968-79.

Dallı zincirli ve aromatik AA’lar, özellikle tirozin, Güney Asya popülasyonlarında diyabet için yeni etiyolojik mekanizmaların ve potansiyel tedavi hedeflerinin belirlenmesinde bir odak noktası olabilir ve diyabet riskinin artmasına katkıda bulunabilir.

• Wang-Sattler R. Metabolomikle tanımlanan pre-diyabet için yeni biyobelirteçler. Mol Syst Biol. 2012; 8 : 615.

Çalışmamız, glikozlanmış hemoglobin düzeyleri, açlık glikozu ve insülin gibi bilinen diyabet risk göstergelerinden farklı olan prediyabetik bireylerde önemli metabolik varyasyonlar ortaya koydu. Sonuçlarımız, T2D’yi önlemek için yeni stratejiler geliştirmeye yardımcı olabilir.

• Peter Würtz ve diğerleri . Orta Yaşlı Erkek ve Kadınlarda Gliseminin Dolaşımdaki Metabolik Tahmin Edicileri. Diyabet Bakımı. 2012 Ağustos; 35(8): 1749–1756.

Dallı zincirli ve aromatik amino asit metabolizmasındaki değişiklikler genel popülasyonda hiperglisemiden önce gelir. Ayrıca, alanin, laktat ve pirüvat yalnızca meydan okuma sonrası glikozun öngörücüsüydü. Bu glukoneojenik öncüller, yaşamın ilerleyen dönemlerinde zayıflamış glikoz toleransıyla ilişkili olabilecek uzun vadeli bozulmuş insülin duyarlılığının potansiyel belirteçleridir.

• C Gar ve diğerleri. Serum ve plazma amino asitleri prediyabet, insülin direnci ve yeni diyabetin belirteçleri olarak. Crit Rev Clin Lab Sci. 2018 Ocak;55(1):21-32.

Bu nedenle, T2D taramasını iyileştirebilecek laboratuvar testlerini geliştirmek için amino asit metabolizmasının daha kesin ara ürünlerinin veya diğer biyobelirteçlerle kombinasyonlarının tanımlanması gerekecektir.

• Giesbertz P. Diyabette biyobelirteç olarak dallı zincirli amino asitler. Curr Opin Clin Nutr Metab Care.  2015 Ekim 20.

Obezite, metabolik sendrom ve diyabette bulunan BCAA seviyelerindeki değişikliklerin mekanizmalarını ve olası nedenlerini anlamak, herhangi bir müdahale seçeneği için olduğu kadar BCAA ve türevlerinin klinik rutinde biyobelirteç olarak kullanılması için de önemlidir.